【陪郑王相公赋筵前垂冰,应教依韵】原文窗外虚明雪乍晴,檐前垂霤尽成冰。长廊瓦叠行行密,晚院风高寸寸增。玉指乍拈簪尚愧,金阶时坠磬难胜。晨餐堪醒曹参酒,自恨空肠病不能。【陪郑王相公赋筵前垂冰,应教依韵】译文【陪郑王相公赋筵前垂冰,应教依韵】赏析